Kahramanmaraş’ta meydana gelen iki büyük depremin ardından arama kurtarma çalışmaları için bölgeye giden Kocaeli Büyükşehir Belediyesi itfaiye ekipleri bugün şehre döndü.
14 gündür yolu izleyen aileler ve itfaiye ekipleri duygulu anlar yaşadı.
çiçeklerle hoş geldiniz
Deprem bölgelerinde 82 kişiyi enkazdan canlı çıkaran ekip, son olarak 209. saatte 11 yaşındaki iki çocuğu kurtardı.
Ekipler, depremin simgesi olan 63 yaşındaki Hafsa Teyze ve itfaiyecinin elini sıkan 2 aylık bebek gibi çok sayıda kurtarma çalışması da yaptı.
13 günlük ömür boyu çalışmalarını tamamlayan gruplar çiçeklerle karşılandı.
İç açıcı anlar
İtfaiyecilerin çocukları ve aileleriyle buluştuğu anlar yürekleri ısıttı.
Kahramanların gelişi de drone ile havadan görüntülendi.
İtfaiye Daire Başkanı Ömer İslamoğlu, yaşadıklarını anlatarak şunları söyledi:
“Bir saat sonra ekiplerimiz yola çıktı”
“82 krallığı kurtarmış görünüyoruz”
Enkaz altında kalan, canlarını tehlikeye atan, cesaret edilemeyecek yerlere giren arkadaşlarımı canı gönülden kutluyorum. Allah çabalarını bereketlendirsin. Adıyaman’da 15, Kahramanmaraş’ta 22 hayat kurtardık. Defne ve Antakya’da 45 cana el uzattık. Bir insanı kurtarmak bir dünyayı kurtarmak demektir, 82 dünyayı kurtardığımız için mutluyuz. Ama tabi ki üzgünüz.
“Allah bizi başka belalarla imtihan etmesin”
İtfaiye amirlerinden Ali Özdemir, Kocaeli’nin 17 Ağustos 1999 depremini yaşadığına dikkat çekerek şunları söyledi:
Tam bir ekip olarak oradaydık çünkü onları en iyi biz anladık. Bölgede yaklaşık 108 kişiyi işe aldık. 82 cana umut olduk. 14 gün sonra çok şükür memleketimize döndük. Duygulandık, hem ailemiz hem de bizi sevenler burada, Kocaeli halkı burada. Biz büyük bir aileyiz Allah bizi başka kaza belalarla imtihan etmesin. Beni en çok etkileyen şey 20 günlük olan 7 aylık bebeğin çıkarılması oldu. Minik bebekleri çıkardık, bizi en çok etkileyen olaylar bunlar oldu.
Çok fazla ruha dokundular
Depremin olduğu gece görev başında olduklarını ve bir fabrika yangınına müdahale ettiklerini belirten itfaiye eri Elçin Güçlü, şunları söyledi:
O gece görev başındaydık ve depremden sonra buradan doğruca gittik. Fabrika yangınındaydık ve oradan deprem bölgesine çekildik. Önce Kahramanmaraş’a sonra Hatay’a gittik. Antakya ve Defne’de çalıştık, birçok hayata dokunduk. Çok farklı duygular yaşadık. Bizi en çok etkileyen olaylar bebekler ve çocuklar oldu.
“El ele tutuştuğumuz anı asla unutmayacağım”
11 yaşında 2 abimiz vardı, 190 gibi çıktık. Onlardan da çok etkilendim. Sesini duydum, ona ulaşacaktım ama neredeyse ulaşılamıyordu. Işığı tuttuğumda ışığı gördüğünü söyledi. Daha sonra daha hızlı çalışmaya başladık. ‘Abi bana bir ışık verir misin’ dedi, ben de fenerimi ona uzattım. El ele tutuştuğumuz anı asla unutmayacağım. Hala elini tutuyormuşum gibi geliyor. Onunla hem yürüyor hem konuşuyorduk. Yanında ağabeyinin de olduğunu söyledi.
“Allah devletimizin yardımcısı olsun”
İki kardeşi de oradan sağ salim çıkardık. Hala rüyalarıma giriyor ve bu olaydan etkileniyorum. Son 209. saatte iki tane daha canlı yayın var. 7 kişilik bir aile, 3 kişilik bir odada yattı. Bir karı kocaları ve 7 aylık bebekleri vardı. Bebek kucağında öldü. Önce eşini aldık, sonra onu aldık. 209’uncu saatte yaklaşık 6 saatlik çalışmayla çıkardık. Sonra ailenin geri kalanının cesetlerini kazmaya başladık. Gerçekten çok büyük bir felaket, diyecek söz bulamıyorum. Allah devletimizi korusun.
